Pod koniec nowicjatu nowicjuszka powinna już osobiście być głęboko przeświadczona o wartości poświęcenia się Bogu przez profesję rad ewangelicznych przeżywanych we wspólnocie miłości. Za kryterium prawdziwego powołania należy uznawać: życie w zażyłości z Bogiem okazywane przez wierność i pogłębianie osobistej modlitwy oraz w wysiłku pracy nad sobą; przyjmowanie prawdy zawartej w uwagach i wydarzeniach życia; swoboda ducha nabywana stopniowo w stosunku do własnego temperamentu, do przeszłości osobistej i rodzinnej.

Śluby czasowe

Pierwsze śluby siostry składają na trzy lata. Nadal prowadzą swą formację w nowicjacie, która jednak odbywa się w powiązaniu z życiem wspólnoty. Trzeci rok ślubów czasowych siostry spędzają poza nowicjatem. Znają już z doświadczenia swoje słabości i swoje prawdziwe możliwości. W swym ostatecznym zaangażowaniu opierają się na łasce Chrystusa. Umacnia je również zaufanie zgromadzenia.

Śluby wieczyste

Przez śluby wieczyste: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, osoba zostaje konsekrowana, czyli poświęcona Bogu w Jezusie Chrystusie na wyłączną Jego własność.