pokory, bo duch Nawiedzenia to duch głębokiej pokory względem Boga i wielkiej łagodności względem bliźniego."

Pełnienie woli Bożej to modlitwa serca mego - mawiał nasz św. Założyciel i podkreślał, że cechą sióstr wizytek jest szukanie we wszystkim woli Bożej i kroczenie za nią. Siostry kierując się wskazaniami św. Ojca Założyciela czynią to z radością i w prostocie serca każdego dnia, który wypełniony jest modlitwą, pracą i milczeniem. Święci Założyciele Zakonu Nawiedzenia chcieli dać Kościołowi córki modlitwy, dusze wewnętrzne.

Praca

Napełnione mocą i światłem u Źródła idą siostry z Jezusem do swoich zwykłych obowiązków.

Zajmują się przede wszystkim utrzymaniem domu, ogrodu, a także szyciem szat liturgicznych i prowadzeniem Arcybractw modlitewnych. Tą codzienną pracą siostry starają się również apostołować i przemieniać ją w modlitwę życia przez wzbudzenie dobrej intencji lub wykonując ją w duchu pokuty i wynagrodzenia. Tak pisze o tym św. Joanna Franciszka: "Dusza, która może powiedzieć w prawdzie, że jest zawsze gotowa na wszystko, czego posłuszeństwo od niej zażąda może także w prawdzie powiedzieć, że trwa w modlitwie. Nie trzeba być na kolanach, by się modlić. Można się modlić przy mieszaniu ciasta na chleb, przy zamiataniu." Siostry nie mając na celu zysków materialnych nadają swej pracy nową wartość. Wobec świata dają świadectwo życia ubogiego i oderwanego od dóbr ziemskich, chętnie dzielą swe zasoby z uboższymi od siebie. Praca jest dobrym ćwiczeniem ascetycznym przez połączone z nią zmęczenie i wymagania, jakie nakłada, ale jednocześnie wyrabia siły fizyczne i rozwija umysł oraz przyczynia się do zdrowej równowagi poszczególnych